Durfkapitalisme is een belangrijke noodzaak geworden voor start-ups, omdat het de enige bron is waarmee een start-up kan overstappen van en naar verschillende fasen van zijn leven. Er zijn echter bepaalde beperkingen die hand in hand gaan met de vitaliteit ervan. Bij durfkapitalisme gaat het om professioneel beheerde fondsen die start-upsfondsen aanbieden voor aandelen. Ze verlaten meestal wanneer er een beursintroductie plaatsvindt of bij een overname. De VC’s bieden meestal mentorschap, wat ook dienst doet als beperkend advies en soms start-ups dwingt om aanwijzingen te volgen en op te schalen die de oorspronkelijke ondernemer misschien niet wilde. Bovendien is het streven om de aandacht en het vertrouwen van de VC te trekken op zichzelf een gedenkwaardige taak. Daarom wordt het van cruciaal belang om verschillende activaklassen te ontwikkelen om een groter spectrum aan opties voor opkomende start-ups mogelijk te maken.

Er is een spectrum aan alternatieve opties, waarbij zowel conventionele bronnen van activaklassen als potentiële financieringsbronnen worden ontwikkeld.

• Opstarten: Bij dit proces gebruikt een ondernemer zijn eigen financiën om de initiële werking van start-ups te vergemakkelijken. Om deze middelen te ontwikkelen moeten verdere ondernemers hun activiteiten verfijnen zodat ze zeer kostenefficiënt zijn, zodat ze hun omzetgroei ook kunnen gebruiken om toekomstige investeringen aan te wakkeren.

• Crowdfunding: Bij crowdfunding zet een bedrijf zijn idee op een platform waar verschillende individuen verschillende bedragen beloven voor het succes van het project. Crowdfunding is echter zeer competitief en het bedrijfsidee moet volledig worden gevormd en getest. Bovendien dient crowdfunding zowel als marketing- als financieringsdoel en biedt het de ondernemers. Crowd Funding-platforms zijn relatief nieuw en staan nog in de kinderschoenen in landen als India. Om deze mogelijkheden haalbaar te maken is bewustwording nodig.

• Engel Investeerders : Angel-investeerders zijn individuen die een eenmalige impuls in de vorm van financiering aan een start-up geven. Meestal zijn het familieleden of vrienden van het individu. Angel-investeerders zijn eenvoudigweg informele investeerders die meer gefixeerd zijn op de groei van de start-up dan op de onmiddellijke winstbehoeften. In tegenstelling tot durfkapitalisten investeren engelinvesteerders gewoonlijk hun eigen geld. Daarom is er een grotere neiging dat de doelstellingen van de investeerders en de startup op elkaar aansluiten.

• Particuliere leningen: Geld lenen van conventionele banken of speciaal ontworpen financiële instellingen die kleine en middelgrote bedrijven financieren, is ook een alternatief. Deze leningen verhogen echter het financiële risico van het bedrijf, waardoor het vermogen van een bedrijf wordt beperkt om op te schalen of operationele risico’s te nemen. Leningen hebben echter het voordeel dat er geen verwatering van het eigendom is.

Dit specifieke alternatief heeft in werkelijkheid veel meer verfijning en ontwikkeling nodig. Banken hebben vaak geen vertrouwen in nieuwe start-ups en lenen hen niet tegen woekerrentes. Dit leidt vaker wel dan niet tot de ondergang van een start-up. Dit opent echter een kans voor ons om met een andere maatstaf te komen om te beoordelen of een start-up vertrouwen wekt of niet. Deze nieuwe drempel kan helpen dit alternatief te verwezenlijken. De juiste trend is zichtbaar als we de komst zien van instellingen die specifiek zijn ontworpen om start-ups te stimuleren.

Hieronder volgen activaklassen die speciaal zijn ontworpen voor start-ups om hun groei te helpen faciliteren. We kunnen dit probleem echter ook op een andere manier bekijken.

De conventionele klasse van financiële activa, namelijk aandelen, obligaties, onroerend goed enz., zijn opties die een start-up geschikt maakt voor start-ups. Als we de beperkingen begrijpen die deze toegang met zich meebrengen, kunnen we deze opties ook beter als mogelijke alternatieven ontwikkelen.

Startups zijn relatief onbekend en opereren vaak onder krappe liquiditeitsposities. Dit betekent dat zij het moeilijk vinden om kapitaal uit de markt aan te trekken. Ook de hele procedure om op de beurs te worden vermeld en de formaliteiten elimineren deze opties.

Er zijn een aantal mogelijke manieren om deze beperkingen op te heffen:

• Converteerbare obligaties: Converteerbare obligaties beginnen als normale obligaties met een bepaalde rente. Na enige tijd hebben beleggers echter de mogelijkheid om deze te verhullen in een winstdelingsinstrument. Startups hebben moeite met het verkrijgen van krediet vanwege hun gebrek aan kredietgeschiedenis. Wanneer ze echter geld proberen op te halen met eigen vermogen, worden ze geconfronteerd met verschillende problemen met betrekking tot de waardering. Hierdoor kunnen start-ups het beste van beide keuzes coöpteren door kredietverstrekkers de mogelijkheid te geven hun schulden na een bepaalde standaardtijd om te zetten in aandelen. Dit werkt als een extra geruststelling en is goedkoper dan geld ophalen uit eigen vermogen.]

• Aandelenmarkt opstarten: Er is wereldwijd een nieuw tijdperk van start-ups aangebroken met de komst van platforms die specifiek zijn ontworpen om aandelenequivalenten van start-ups te verhandelen. Dit model bevindt zich nog in de kinderschoenen, zoals te zien is op de beurs voor startende bedrijven, maar als het wordt ontwikkeld, krijgen start-ups toegang tot eigen vermogen.

Daarom zijn er naast durfkapitalisme verschillende mogelijkheden beschikbaar voor startende ondernemingen, of het nu gaat om conventionele mogelijkheden zoals bootstrapping of nieuwe innovaties zoals de converteerbare obligaties. Uiteindelijk kan een start-up ook zijn eigen werking verfijnen om geld te genereren door een pre-orderoptie voor uw producten enz. Elk ander aspect van de start-up kan een potentiële financieringsbron zijn.