Een waardering kan worden gedefinieerd als het proces van het schatten van de reële marktwaarde of de intrinsieke waarde van een bedrijf. Nadat u de marktwaarde (de prijs waartegen een aandeel gemakkelijk kan worden gekocht of verkocht op de huidige markt) en de intrinsieke waarde (de werkelijke waarde van het aandeel op basis van de waargenomen werkelijke waarde) hebt geanalyseerd, kunt u beslissen of u de aandelen van een bedrijf wilt kopen, verkopen of aanhouden. Als voor een bedrijf:

• De marktwaarde is groter dan de intrinsieke waarde, er moet verkocht worden
• De intrinsieke waarde is groter dan de marktwaarde, men zou moeten kopen

Opgemerkt moet worden dat alle taxaties, ongeacht de gebruikte methode, bepaalde principes kennen:

• Waardering is tijdsspecifiek. De waarde van een bedrijf verandert elke dag en is afhankelijk van verschillende factoren, zoals de cashflow, inkomsten en werkkapitaal, die altijd in beweging zijn
• Waarde is afhankelijk van toekomstige kasstromen. Deze worden voornamelijk gedaan door de contante waarde van deze toekomstige kasstromen te berekenen
• Bepaalde marktkrachten dicteren het rendement die wordt gebruikt om de contante waarde te berekenen. Deze omvatten de soorten kopers en de algemene economische omstandigheden
• Liquiditeit beïnvloedt de waarde van een bedrijf. Met de toename van de liquiditeit van een bedrijf neemt ook de waarde ervan toe, aangezien deze liquide activa fungeren als zekerheid voor de aandeelhouders in geval van faillissement
• De waarde wordt beïnvloed door onderliggende activa. Dit komt voornamelijk doordat met de toename van de nettoactiva de kans kleiner wordt dat een bedrijf in gebreke blijft, omdat de liquiditeit hoger is

Soorten taxaties

• Relatieve waarderingsmodellen

Dergelijke modellen schatten niet de exacte waarde van de aandelen, maar in plaats daarvan een bepaald bedrijf vergelijken met andere bedrijven of een benchmark met behulp van ratio's zoals de koers-winstverhouding (K/W).

• Absolute waarderingsmodellen

In deze modellen is de De waarde van een actief wordt geschat, waarbij alleen de kenmerken van dat specifieke actief in gedachten worden gehouden en niet vergelijkbare activa die op dat moment op de markt worden verhandeld. Voorbeelden zijn Discounted Cash Flow Valuations (DCF), Discounted Dividend Model enz.

• Verdisconteerde kasstroommodellen

Dit zijn modellen die de contante waarde van de voorspelde toekomstige kasstromen van een bedrijf schatten door deze tegen een passend tarief te verdisconteren. Meestal wordt de Weighted Average Cost of Capital (WACC) gebruikt als disconteringsvoet om tot de contante waarde van de kasstromen te komen. Het einddoel van een dergelijke analyse is het schatten van de hoeveelheid geld die een belegger uit een belegging zou ontvangen. Dergelijke modellen houden doorgaans rekening met de vrije kasstroom.

Vrije cashflow = Kasstroom uit bedrijfsactiviteiten - (totale kapitaaluitgaven - opbrengsten na belastingen uit de verkoop van activa)

Deze kasstromen worden voor meerdere jaren geprojecteerd en vervolgens verdisconteerd om tot de waardering van het bedrijf te komen. Een van de nadelen van het model is dat de waardering slechts zo goed is als de inputs, die mogelijk vertekend van aard zijn en dat een kleine verandering in deze inputs een groot verschil kan maken voor de eindwaarde waar het model op uitkomt.

• Dividendmodellen met korting

Deze modellen gaan ervan uit dat de aandeelhouders van het bedrijf alleen recht hebben op dividenden. Het neemt het perspectief van de aandeelhouder en gaat ervan uit dat de aankoopprijs van het aandeel een negatieve kasuitstroom is, waarna wordt aangenomen dat de dividenden een positieve kasinstroom zijn. Het gebruikt deze voorspelde dividenden en verdisconteert deze om tot hun huidige waarde te komen.

Waarde van de voorraad = Dividend per aandeel / (disconteringspercentage – dividendgroeipercentage)

Dit model kan echter niet worden toegepast op bedrijven die geen dividend uitkeren.

• Model voor de prijsbepaling van kapitaalgoederen

Het CAPM-model geeft ons een relatie tussen risico en verwacht rendement voor aandelen. Het model wordt gebruikt voor de prijsstelling van risicovolle effecten, het schatten van rendementen enz. De investering van een aandeelhouder moet volgens het model op dubbele wijze worden gecompenseerd: risico en tijdswaarde van geld. De beleggers nemen een extra risico en moeten daarom een rendement behalen dat hoger is dan de risicovrije rente. Dit hogere rendement wordt gegeven door de risicopremie, die een bedrag aan marktrendement is dat hoger is dan de risicovrije rente.

Met betrekking tot = Rf + Ba*(Rm-Rf)

Waar:

Met betrekking tot: Dit betekent de Verwachte terugkomst van een kapitaalgoed in de loop van de tijd. Het is een langetermijnaanname om in te schatten hoe een belegging zich gedurende de gehele levensduur zal gedragen.

Rv: Dit betekent de Risicovrij tarief (minimumrendement dat een belegger verwacht) en kan worden berekend door staatsobligaties of staatsobligaties te observeren.

Ba: Dit geeft de bèta van het effect aan, wat een maatstaf is voor de volatiliteit van het aandeel en wordt weerspiegeld door de fluctuatie van de prijsveranderingen ten opzichte van die van de markt te meten.

Rm-Rf: Dit geeft de risicopremie aan die een belegger zou moeten ontvangen voor het nemen van een extra risico vanwege de volatiele aard van de belegging.

Conclusie

Er zijn nog verschillende andere waarderingsmethoden, naast de methoden die zijn besproken, en de uiteindelijke keuze van de te gebruiken methode moet worden gemaakt na overweging van de kenmerken van het bedrijf en de sector. Je kunt het Dividend Discount Model bijvoorbeeld niet gebruiken voor een bedrijf dat überhaupt geen dividenden uitkeert.

Bovendien heeft de waardering uitsluitend tot doel schatting de waarde van de aandelen van een bedrijf en daarom kan men deze modellen aanpassen of meer dan één model gebruiken om inzicht te krijgen in het bedrijf en die geschatte waarde te bereiken.