حقوق مالکیت معنوی (IPRs) برای نوآوری بسیار مهم است. این پایه و اساس هر اقتصاد دانش بنیان است. این رابط - آفریده ها و حقوق است. در تمام بخش های اقتصاد نفوذ می کند و به طور فزاینده ای برای تضمین رقابت پذیری شرکت مهم می شود. نقش حقوق مالکیت معنوی در ارائه حق قانونی برای مخترع برای محافظت از خلقت خود و همچنین جلوگیری از بهره برداری غیرقانونی از مخترع و در نتیجه جلوگیری از اختراع مجدد چرخ است.
ابزارهای مختلفی از IPR که برای حفاظت از نوآوری ها استفاده می شود عبارتند از:-
- حق نشر: مربوط به حفاظت از آثار خلاقانه است که موسیقی، ادبی، هنری، سخنرانی، نمایشنامه، بازتولید هنری، مدل‌ها، عکس‌ها، نرم‌افزارهای رایانه‌ای و غیره هستند.
- اختراع: مربوط به نوآوری‌های عمل‌گرایانه است و هدف آن محافظت از اختراعاتی است که جدید، غیر آشکار و مفید هستند.
- علامت تجاری: مربوط به نمادهای تجاری و توجه به محافظت از علائم متمایز مانند کلمات/علائم شامل نام شخصی، حروف، اعداد، عناصر تصویری (لوگو) است. دستگاه ها؛ علائم/اشکال دو یا سه بعدی قابل درک بصری یا ترکیب آنها. علائم شنیداری (علائم صوتی) به عنوان مثال. گریه یک حیوان یا صدای خنده یک نوزاد؛ علائم بویایی (علامت بویایی)، استفاده از عطر خاص.
- طرح‌های صنعتی: از ویژگی‌های غیرعملکردی جدید شکل، پیکربندی، الگو، تزئینات یا ترکیب خطوط یا رنگ‌ها محافظت می‌کند که بر روی هر کالای دو بعدی یا سه بعدی یا به هر دو شکل با هر فرآیند صنعتی یا وسیله‌ای اعم از دستی، مکانیکی یا شیمیایی، جداگانه یا ترکیبی اعمال می‌شود که در مقاله تمام‌شده به تنهایی مورد توجه و ارزیابی قرار می‌گیرد.
- نشانه های جغرافیایی (GI): به عنوان جنبه ای از مالکیت صنعتی تعریف می شود که به کشور یا محل مبدا آن محصول اشاره دارد. به طور معمول، چنین نامی تضمینی از کیفیت و متمایز بودن محصول است که اساساً به منشأ آن در آن منطقه جغرافیایی، منطقه یا کشور تعریف شده نسبت داده می شود.
حقوق مالکیت معنوی همیشه سرزمینی است. جهانی شدن و گسترش سریع فناوری اهمیت حقوق مالکیت معنوی را افزایش داده است.
