কৰৰ প্ৰকাৰসমূহ
কৰসমূহ দুটা ভিন্ন প্ৰকাৰৰ: প্ৰত্যক্ষ আৰু পৰোক্ষ কৰ. পাৰ্থক্যটো হয় এই কৰসমূহক আৰোপিত কৰাৰ পদ্ধতিত. কিছুমান আপুনি প্ৰত্যক্ষভাৱে পৰিশোধ কৰে, যেনে আয় কৰ, ধন কৰ, কৰ্পৰেট কৰ ইত্যাদি, য'ত আন সমূহ পৰোক্ষ কৰ, যেনে মূল্য সংযোজিত কৰ, সেৱা কৰ, বিক্ৰী কৰ ইত্যাদি.
- প্ৰত্যক্ষ কৰ
- পৰোক্ষ কৰ
কিন্তু, এই দুটা পৰম্পৰাগত কৰৰ উপৰিও, অন্য কৰ আছে যিবিলাক কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে নিৰ্দিষ্ট কাৰ্যসূচীক সেৱা প্ৰদান কৰিবলৈ কাৰ্যকৰী কৰিছে. 'অন্য কৰ'সমূহ প্ৰত্যক্ষ আৰু পৰোক্ষ দুয়োটা কৰৰ ওপৰত আৰোপ কৰা হয়, যেনে শেহতীয়াকৈ স্বচ্ছ ভাৰত চেছ কৰ, কৃষি কল্যাণ চেছ কৰ, আৰু আন্তঃগাঁথনি চেছ কৰ ইত্যাদি.
1. প্ৰত্যক্ষ কৰ
আগতে উল্লেখ কৰাৰ দৰে প্ৰত্যক্ষ কৰ হৈছে আপুনি প্ৰত্যক্ষভাৱে পৰিশোধ কৰা কৰ. এই কৰসমূহ এটা একক বা এজন ব্যক্তিৰ ওপৰত পোনপটীয়াকৈ আৰোপ কৰা হয় আৰু আন কাৰোলৈ স্থানান্তৰ কৰিব নোৱাৰি. এই পৰোক্ষ কৰ চোৱা এটা সমিতি হৈছে কেন্দ্ৰীয় প্ৰত্যক্ষ কৰ ব'ৰ্ড (চিবিডিটি), যি ৰাজহ বিভাগৰ এটা অংশ. ই ইয়াৰ কৰ্তব্য, প্ৰত্যক্ষ কৰৰ বিভিন্ন দিশবোৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰা বিভিন্ন কামৰ সমৰ্থন আগবঢ়োৱা.
এই কাৰ্য্যসমূহৰ কিছুমান:
আয়কৰ আইন:
ইয়াক 1961ৰ আই.টি আইন বুলিও জনা যায় আৰু ভাৰতত আয় কৰক পৰিচালনা কৰা নিয়মসমূহ স্থাপন কৰে. আয়, যি এই আইনত কৰ আদায় কৰে, যিকোনো উত্সৰ পৰা হ'ব পাৰে, যেনে এক ব্যৱসায়, এটা ঘৰ বা সম্পত্তি মালিক হৈ, বিনিয়োগৰ পৰা হোৱ. এইখন সেইখন আইন যি ফিক্সড ডিপ'জিট আৰু বা এক জীৱন বীমা প্ৰিমিয়ামত কিমান কৰ লাভ হ'ব সেইয়া নিৰ্ধাৰণ কৰে. এইখন আইনেই নিৰ্ধাৰণ কৰে যে আপুনি আপোনাৰ আয়ৰ কিমান অংশ বিনিয়োগৰ মাজেৰে সঞ্চয় কৰিব আৰু আয় কৰৰ কোনটো শ্লেবত পৰিব.
ধন কৰ আইন:
ধন কৰ আইন 1951 প্ৰণয়ণ কৰা হৈছিল আৰু ই এগৰাকী ব্যক্তি, এটা কোম্পানী বা এটা হিন্দু একত্ৰিকৃত পৰিয়ালৰ শুদ্ধ ধনৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰৰ বাবে দ্বায়বদ্ধ. ধন কৰৰ সৰলতম গণনা হৈছে যে যদি শুদ্ধ ধন 30লাখৰ অধিক হয়, তেন্তে কৰ ৰূপে পৰিশোধ কৰিবলগীয়া Rs. 30 লাখ অতিক্ৰম কৰা পৰিমাণৰ 1%. 2015ত ঘোষণা কৰা বাজেটত ইয়াক সমাপ্ত কৰা হৈছিল. ইয়াক তেতিয়াৰে পৰা বাৰ্ষিক ₹ 1কোটিৰ অধিক আয় উপাৰ্জন কৰা ব্যক্তিসকলৰ ওপৰত 12%ৰ ওপৰঞ্চি কৰৰ সৈতে প্ৰতিস্থাপন কৰা হৈছে. ই বাৰ্ষিক Rs. 10 কোটিৰ অধিক ৰাজস্ব থকা কোম্পানীসমূহৰ বাবেও প্ৰয়োগিত হয়. নতুন নিৰ্দেশাৱলীসমূহত ধন কৰৰ মাধ্যমেৰে পাব লগীয়া কৰৰ বিপৰীতে চৰকাৰে সংগ্ৰহ কৰিবলগীয়া কৰৰ পৰিমাণ বহুত বৃদ্ধি কৰিছে.
উপহাৰ কৰ আইন:
উপহাৰ কৰ আইন 1958 ত অস্তিত্বলৈ আহিছিল আৰু ই কয় যে এগৰাকী ব্যক্তিয়ে উপহাৰ লাভ কৰে, মুদ্ৰাগত বা মূল্যৱান, উপহাৰ ৰূপে, এনে উপহাৰৰ ওপৰত এক কৰ পৰিশোধ কৰিব লাগিব. তেনে উপহাৰৰ ওপৰত কৰবিধ 30%ত ঠিক কৰা হৈছিল, কিন্তু 1998ত ইয়াক সমাপ্ত কৰা হৈছিল . প্ৰাৰম্ভিকভাৱে, যদি এটা উপহাৰ প্ৰদান কৰা হৈছিল আৰু ই সম্পত্তি, অলংকাৰ, শ্বেয়াৰ আদি হয়, তেন্তে ই কৰযোগ্য আছিল. নতুন নিয়মৰ অনুসৰি, ভাতৃ, ভগ্নী, পিতৃ-মাতৃ, পতি-পত্নী, মাহী-পেহী আৰু খুড়া-মামা আদিৰ দৰে পৰিয়ালৰ লোকসকলৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা উপহাৰ কৰযোগ্য নহয়. স্থানীয় অধিকাৰীসকলৰ দ্বাৰা আপোনাক প্ৰদান কৰা উপহাৰো এই কৰৰ পৰা বাদ দিয়া হৈছে. এই কৰবিধে এতিয়া এনেভাৱে কাম কৰে যে যদি কোনোবাই, আপোনাক Rs. 50,000তকৈ অধিক মূল্যৰ কোনো উপহাৰ প্ৰদান কৰে, অব্যাহতি প্ৰাপ্তসমূহক বাদ দি, তেতিয়া সম্পূৰ্ণ উপহাৰ পৰিমাণটো কৰযোগ্য.
ব্যয় কৰ আইন:
এইখন হৈছে এনে এক আইন যি 1987ত প্ৰৱৰ্তিত হৈছিল আৰু আপুনি, এগৰাকী ব্যক্তিৰূপে, এখন হোটেল বা এখন ৰেষ্টুৰেণ্টত সেৱা উপলব্ধ কৰাৰ সময়ত হ'ব পৰা ব্যয়ৰ লগত লেনদেন কৰে. ই জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ বাহিৰে সকলো ভাৰততে প্ৰযোজ্য. ইয়াত কোৱা হৈছে যে যদি এখন হোটেলৰ ক্ষেত্ৰত আৰু এখন ৰেষ্টুৰেণ্টত কৰা সকলো ব্যয়ৰ ক্ষেত্ৰত যদি সেইবোৰে 3,000 টকাতকৈ অধিক হয় তেন্তে ই আইনৰ অধীনত কিছুমান ব্যয় পৰিশোধযোগ্য হয়.
সুত কৰ আইন:
1974ৰ সুতৰ কৰ আইনে কিছুমান নিৰ্দিষ্ট পৰিস্থিতিত উপাৰ্জন কৰা সুতৰ ওপৰত পৰিশোধ কৰিবলগীয়া কৰৰ সৈতে সম্বন্ধিত. আইনখনৰ অন্তিম সংশোধনত, এইটো উল্লেখ কৰা হৈছিল যে এই আইন মাৰ্চ 2000ৰ পিছত উপাৰ্জন কৰা সুতৰ ওপৰত প্ৰযোজ্য নহয়.
তলত সকলো ভিন্ন প্ৰকাৰৰ প্ৰত্যক্ষ কৰৰ কিছুমান উদাহৰণ প্ৰদান কৰা হৈছে:
প্ৰত্যক্ষ কৰৰ উদাহৰণ
এইসমূহ হৈছে আপুনি পৰিশোধ কৰা কিছুমান প্ৰত্যক্ষ কৰ
a) আয় কৰ:
এইটো হৈছে সৰ্বাধিক পৰিচিত আৰু কম বুজিপোৱা কৰসমূহৰ এটা. এই কৰটো এটা বিত্তীয় বৰ্ষত আপোনাৰ উপাৰ্জনৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা. আয়কৰৰ বহুতো স্থিতি আছে , যেনে কৰ শ্লেব, কৰযোগ্য আয়, উত্সত কটা কৰ (টি.ডি.এছ.), কৰযোগ্য আয়ৰ হ্ৰাস ইত্যাদি. কৰবিধ ব্যক্তি আৰু কোম্পানী উভয়ৰ ক্ষেত্ৰতে প্ৰয়োগিত হয়. ব্যক্তিসকলৰ বাবে, তেওঁলোকে পৰিশোধ কৰিবলগীয়া কৰ তেওঁলোক কোনটো কৰ ব্ৰেকেটত পৰে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে. এই ব্ৰেকেট বা শ্লেবে যাৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা হয় তেওঁলোকৰ বাৰ্ষিক আয়ৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি পৰিশোধ কৰিবলগীয়া কৰ নিৰ্ধাৰিত কৰে আৰু ইয়াৰ পৰিসৰ কোনো কৰ নথকাৰ পৰা উচ্চ আয়ৰ গোটৰ বাবে 30% কৰলৈকে হয়.
চৰকাৰে বিভিন্ন গোটৰ ব্যক্তিৰ বাবে বিভিন্ন কৰ শ্লেব নিৰ্ধাৰণ কৰিছে, সাধাৰণ কৰদাতা, জেষ্ঠ নাগৰিক (60 ৰ পৰা 80ৰ মাজৰ বয়সৰ লোকসকল), আৰু অতি জেষ্ঠ নাগৰিক (80ৰ অধিক বয়সৰ লোকসকল).
b) মূলধন লাভ কৰ:
এইটো এনে এটা কৰ যিটো আপুনি এক বৃহত্ পৰিমাণৰ টকা লাভ কৰিলে পৰিশোধ কৰিব লাগে. ই এক বিনিয়োগৰ পৰা হ'ব পাৰে বা এক সম্পত্তি বিক্ৰীৰ পৰাও হ'ব পাৰে. ই সাধাৰণতে দুই ধৰণৰ, 36মাহত কৈ কম সময়ৰ বিনিয়োগৰ পৰা হোৱা হ্ৰসকালীন মূলধন লাভ আৰু 36মাহত কৈ অধিক সময়ৰ বিনিয়োগৰ পৰা হোৱা দীৰ্ঘকালীন মূলধন লাভ. প্ৰত্যেকতে আৰোপিত কৰা কৰও বহুতো বেলেগ বেলেগ যিহেতু হ্ৰসকালীন লাভৰ ওপৰত গণনা কৰা কৰ আয় বৰ্গৰ ওপৰত ভিত্তি কৰে আৰু দীৰ্ঘকালীন লাভৰ কৰ হৈছে 20% . এই কৰটোৰ বিষয়ে আকৰ্ষণীয় কথা হ'ল যে লাভটো সদায় টকাৰ ৰূপত নহ'লেও হ'ব. ই একপ্ৰকাৰৰ বিনিময়ো হ'ব পাৰে, যিটো ক্ষেত্ৰত বিনিময়ৰ মূল্যক কৰযোগ্যতাৰ বাবে বিবেচনা কৰা হ'ব.
c) চিকিউৰিটি লেনেদেন কৰ:
এইটো কোনো গোপনীয়তা নহয় যে যদি আপুনি ষ্টক মাৰ্কেটত কিদৰে সঠিকভাৱে ট্ৰেড কৰে জানে আৰু প্ৰতিভূতিৰ ব্যৱসায় কৰে, আপুনি এক পৰ্য্যাপ্ত পৰিমাণৰ ধন উপাৰ্জন কৰিব পাৰিব. এইটোও আয়ৰ এটা উত্স, কিন্তু ইয়াৰ নিজা কৰ আছে, যাক কোৱা হয় ছিকিউৰিটি লেনেদেন কৰ. এই কৰটো এনেদৰে ধাৰ্য্য কৰা হয় যে শ্বেয়াৰৰ দামত কৰ সংযোগ কৰি. ইয়াৰ অৰ্থ এইযে প্ৰতিবাৰ শ্বেয়াৰ ক্ৰয় বা বিক্ৰী কৰোঁতে, এই কৰ পৰিশোধ কৰিব লাগে. ভাৰতীয় ষ্টক এক্সচেঞ্জত ট্ৰেড কৰা সকলো ছিকিউৰিটিৰ লগত এই কৰটো সংযোগিত হৈ থাকে.
d)পৰিলব্ধ কৰ:
পৰিলব্ধ হৈছে নিয়োগ কৰ্তাই কৰ্মচাৰীসকলক প্ৰদান কৰা সকলো ভাট্টা বা বিশেষ অধিকাৰ. এই বিশেষাধিকাৰসমূহত কোম্পানীৰ দ্বাৰা এটা ঘৰ প্ৰদান কৰা বা আপোনাৰ ব্যৱহাৰৰ বাবে গাড়ী আপোনাক কোম্পানীৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰাও অন্তৰ্ভুক্ত হ'ব পাৰে. এই ভাট্টাসমূহ বৃহত্ মূল্য যেনে কাৰ আৰু ঘৰ আদিতে সীমাবদ্ধ নহয়; এইবোৰত ইন্ধন বা ফোনৰ বিল আদিৰ দৰে মূল্যও অন্তৰ্ভুক্ত. সেই ভাট্টাক কোম্পানীৰ দ্বাৰা অধিগ্ৰহণ কৰা বা কৰ্মচাৰীৰ দ্বাৰা ব্যৱহাৰ কৰা হয় নিৰ্ধাৰণ কৰি এই কৰ ধাৰ্য্য কৰা হয়. গাড়ীৰ ক্ষেত্ৰত, ই এনে হ'ব পাৰে যে কোম্পানীৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা এখন গাড়ী কৰযোগ্য হয় আৰু ব্যক্তিগত আৰু কাৰ্য্যালয় উভয়ৰ ক্ষেত্ৰতে ব্যৱহাৰ হয়, আনহাতে কে.
ঙ) কৰ্প'ৰেট কৰ:
কৰ্প'ৰেট কৰ হৈছে কোম্পানীৰ দ্বাৰা সেইবোৰে উপাৰ্জন কৰা ৰাজহৰ পৰা প্ৰদান কৰা আয় কৰ. এই কৰটোও ইয়াৰ নিজস্ব শ্লেবৰ সৈতে আহে যি নিৰ্ধাৰণ কৰে যে কোম্পানীটোৱে কিমান কৰ পৰিশোধ কৰিব লাগিব. উদাহৰণস্বৰূপে, এটা ঘৰুৱা কোম্পানী, যাৰ বাৰ্ষিক ৰাজহ Rs. 1 কোটিতকৈ কম, এই কৰটো পৰিশোধ কৰিব নালাগে, কিন্তু বাৰ্ষিক Rs. 1কোটিতকৈ অধিক ৰাজহ হোৱাটোৱে এই কৰ পৰিশোধ কৰিব লাগিব. ইয়াক ওপৰঞ্চি কৰ বুলিও জনা যায় আৰু ই অন্য বিভিন্ন ৰাজস্ব বন্ধকৰ পৰা পৃথক. আন্তৰাষ্ট্ৰীয় কোম্পানীসমূহৰ বাবেও ই পৃথক, যদি কোম্পানীটোৰ ৰাজহ Rs. 10 মিলিয়নতকৈ কম হয় তেন্তে কৰ্প'ৰেট কৰ 41.2% আৰু এনেদৰে.
চাৰিটা ভিন্ন প্ৰকাৰৰ কৰ্প'ৰেট কৰ আছে.
- ন্যূনতম বৈকল্পিক কৰ:
ন্যূনতম বৈকল্পিক কৰ, বা এম.এ.টি, হৈছে মূলতে কোম্পানীসমূহক এক ন্যূনতম কৰ আদায় কৰাবৰ বাবে আয়কৰ বিভাগৰ এক উপায়, যি বৰ্তমান 18.5%.. আয়কৰ আইনৰ ধাৰা 115জে.এ. প্ৰৱৰ্তনৰ জৰিয়তে এই প্ৰকাৰৰ কৰ প্ৰয়োগলৈ অনা হৈছিল. অৱশ্যে, আন্তঃগাঁথনি আৰু শক্তি খণ্ডত জড়িত কোম্পানীসমূহক এম.এ.টি পৰিশোধৰ পৰা ৰেহাই দিয়া হয়.
এটা কোম্পানীয়ে যেতিয়া এম.এ.টি পৰিশোধ কৰে, ই কিছুমান নিৰ্দিষ্ট চৰ্তসাপেক্ষে পৰৱৰ্তী পাঁচ বছৰ সময়কালৰ বাবে নিয়মিতভাৱে পৰিশোধনীয় কৰৰ বিৰুদ্ধে পৰিশোধক আগবঢ়াই নিব আ.
- গৌণ লাভ কৰ:
গৌণ লাভ কৰ, বা এফ.বি.টি. এনে এক কৰ আছিল যিটো নিজৰ কৰ্মচাৰীক প্ৰদান কৰা প্ৰায় প্ৰতিটো গৌণ লাভতে আ. এই কৰত, কিছু সংখ্যক দিশক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল. তেওঁলোকৰ কিছুমান হৈছে:
i) ভ্ৰমণ (এল.টি.এ), কৰ্মচাৰী কল্যাণ, আবাস আৰু বিনোদৰ ওপৰত নিয়োগকৰ্তাৰ ব্যয়.
ii) এগৰাকী নিয়োগকৰ্তাৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা কোনো নিয়মিত যাতায়ত বা যাতায়ত সম্পৰ্কিয় ব্যয়.
iii) এক প্ৰমাণিত অৱসৰ প্ৰাপ্ত হোৱাৰ পিছৰ ফাণ্ডলৈ নিয়োগকৰ্তাৰ অৱদান.
iv) নিয়োগকৰ্তাৰ ষ্টক বিকল্প যোজনা (ই.এছ.অ.পি).
1, 2005 এপ্ৰিলৰ পৰা ভাৰত চৰকাৰৰ তত্বাৱধানত এফ.বি.টি আৰম্ভ কৰা হৈছে. কিন্তু, এই কৰ 2009 কেন্দ্ৰীয় বাজেট অধিবেশনৰ সময়ত তত্কালীন বিত্তমন্ত্ৰী প্ৰণৱ মূখাৰ্জীৰ দ্বাৰা 2009ত বাতিল কৰা হয়.
- লাভাংশ বিতৰণ কৰ:
2007ৰ কেন্দ্ৰীয় বাজেটৰ শেষত লাভাংশ বিতৰণ কৰ সূচনা কৰা হৈছিল. এইটো মূলত কোম্পানীসমূহে তেওঁলোকৰ বিনিয়োগকাৰীক পৰিশোধ কৰা লাভাংশৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা কৰ হয়. এই কৰটো এগৰাকী বিনিয়োগকাৰীয়ে তেওঁলোকৰ বিনিয়োগৰ পৰা প্ৰাপ্ত কৰা মুঠ বা শুদ্ধ আয়ৰ ওপৰত প্ৰযোজ্য. বৰ্তমান, ডিডিটি হাৰ 15%ত আছে.
- অধিকোষ নগদ লেনদেন কৰ:
অধিকোষ নগদ লেনদেন হৈছে ভাৰত চৰকাৰ দ্বাৰা পৰিত্যাগ কৰা আন এটা কৰৰ প্ৰকাৰ. এই কৰ বিধ 2005-2009 সঞ্চালিত আছিল তেতিয়া তত্কালীন বিত্ত মন্ত্ৰী প্ৰণৱ মূখাৰ্জীয়ে সমাপ্ত কৰিছিল. এই কৰ বিধে পৰামৰ্শিত কৰিছিল যে প্ৰতিটো বেংকৰ লেনদেনত (ডেবিট বা ক্ৰেডিট) 0.1% হাৰত কৰ আৰোপ কৰা হ'ব.
2. পৰোক্ষ কৰ:
সংজ্ঞাৰ মতে পৰোক্ষ কৰ হৈছে সেইবিলাক যিবিলাক বস্তু অথবা সেৱাৰ ওপৰত লাগু কৰা হয়. এইবোৰ প্ৰত্যক্ষ কৰৰ পৰা পৃথক কিয়নো সেইবোৰ এনে এজন ব্যক্তিৰ ওপৰত আৰোপ কৰা নহয় যি তেওঁলোকক পোনপটীয়াকৈ চৰকাৰক পৰিশোধ কৰে, ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে সেইবোৰ সামগ্ৰ. পৰোক্ষ কৰৰ আটাইতকৈ সচৰাচৰ উদাহৰণ হৈছে ভেট (মূল্য সংযোজিত কৰ), আমদানি কৰা সামগ্ৰীৰ ওপৰত কৰ, বিক্ৰী কৰ ইত্যাদি. এই কৰবোৰ সেৱা বা সামগ্ৰীৰ মূল্যত যোগ দি আৰোপ কৰা হয়, যি সামগ্ৰীৰ ব্যয় বৃদ্ধি কৰে.
পৰোক্ষ কৰৰ উদাহৰণ:
এইসমূহ হৈছে আপুনি পৰিশোধ কৰা কিছুমান সাধাৰণ পৰোক্ষ কৰ.
a) চেলচ্ টেক্স:
নামটোৱে দেখুওৱাৰ দৰে, বিক্ৰী কৰ হৈছে এটা কৰ যিটো এটা সামগ্ৰীৰ বিক্ৰীৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা হয়. এই সামগ্ৰীটো এনে কিবা হ'ব পাৰে যিটো ভাৰতত উত্পাদন হৈছে বা আমদানি কৰা হৈছে আৰু প্ৰদান কৰা সেৱাসমূহকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব পাৰে. এই কৰটো সামগ্ৰী বিক্ৰেতাৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা হয়, যি তেতিয়া সেই সামগ্ৰীটো ক্ৰয় কৰা ব্যক্তিগৰাকীলৈ হস্তান্তৰ কৰে, সামগ্ৰীটোৰ মূল্যত বিক্ৰী. এই কৰৰ সীমাবদ্ধতা এইয়ে যে কোনো এটা নিৰ্দিষ্ট সামগ্ৰীৰ বাবে ইয়াক মাত্ৰ এবাৰহে আৰোপ কৰিব পাৰি, যাৰ অৰ্থ হৈছে যে যদি সামগ্ৰীটো দ্বিতীয়বাৰ বিক্ৰী কৰা.
মূলতে, দেশৰ সকলো ৰাজ্যই তেওঁলোকৰ নিজা বিক্ৰী কৰ আইন অনুসৰণ কৰে আৰু এক নিৰ্দিষ্ট শতাংশ স্থানীয় মাচুল লয়. ইয়াৰ ওপৰিও, কিছুমান ৰাজ্যই অন্য অতিৰিক্ত মাচুল আৰোপ কৰে যেনে টাৰ্ণঅভাৰ লৰ, ক্ৰয় কৰ, কৰ্ম লেনেদে. সেই কাৰণেই বিভিন্ন ৰাজ্য চৰকাৰৰ বাবে বিক্ৰী কৰ হৈছে সৰ্ববৃহত্ ৰাজহ উত্পাদনকাৰীৰ এটা. লগতে, এই কৰবিধ কেন্দ্ৰীয় আৰু ৰাজ্যিক বিধানসভাৰ অধীনত ধাৰ্য্য কৰা হয়.
b) সেৱা কৰ:
যিদৰে ভাৰতত বিক্ৰী কৰা সামগ্ৰীৰ ওপৰত বিক্ৰী কৰৰ সংযোগ কৰা হয় সেইদৰে ভাৰতত প্ৰদান কৰা সেৱাৰ ওপৰত সেৱা কৰ সংযোগ কৰা হয়. বাজেট 2015 পঢ়োতে, এইয়া ঘোষণা কৰা হৈছিল যে সেৱা কৰ 12.36%ৰ পৰা 14%লৈ বৃদ্ধি হয়. এইটো সামগ্ৰীৰ ওপৰত নহয় কিন্তু সেৱা প্ৰদান কৰা কোম্পানীসমুহৰ ওপৰত আৰোপ কৰা হৈছিল আৰু কেনে ধৰণেৰে সেৱাসমূহ প্ৰদান কৰা হয় তাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি প্ৰতি মাহে বা প্ৰতি তিনিমাহত এবাৰকৈ সংগ্ৰহ কৰা হৈছিল. যদি প্ৰতিষ্ঠানটো এক ব্যক্তিগত সেৱা প্ৰদানকাৰী হয়, তেন্তে সেৱা কৰটো মাত্ৰ এবাৰহে পৰিশোধ কৰা হয় যেতিয়া গ্ৰাহকে বিলৰ পৰিশোধ কৰে; কিন্তু, কোম্পানীৰ বাবে, গ্ৰাহকে বিল পৰিশোধ কৰা নিৰ্বিশেষে চালান.
এটা মনত ৰাখিবলগীয়া গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা হ'ল যে যিহেতু এখন ৰেষ্টুৰেণ্টৰ সেৱা হৈছে খাদ্য, ৱেটাৰ আৰু পৰিসৰৰ এক সমন্বয়, সেয়ে সেৱা কৰৰ বাবে কোনটো যোগ্য কোৱাটো কঠিন হয়. এই ক্ষেত্ৰত যিকোনো অস্পষ্টতাক দূৰ কৰিবৰ বাবে, এইটো ঘোষণা কৰা হৈছিল যে ৰেষ্টুৰেণ্টৰ বাবে মুঠ বিলৰ ওপৰত সেৱা কৰ 40% ধাৰ্য্য কৰা হ'ব.
জি.এছ.টি- সামগ্ৰী আৰু সেৱা কৰ:
The Goods and Services Tax (GST) is the largest reform in India’s indirect tax structure since the market started opening up about 25 years ago. The GST is a consumption-based tax, as it is applicable where consumption takes place. The GST is levied on value-added goods and services at each stage of consumption in the supply chain. The GST payable on the procurement of goods and services can be set off against the GST payable on the supply of goods and services, the merchant will pay the applicable GST rate but can claim it back through the tax credit mechanism.
c) মূল্য সংযোজিত কৰ:
ভেট, যাক বাণিজ্যিক কৰ বুলিও কোৱা হয়, ই শূন্য-ৰেটিং (যেনে খাদ্য আৰু অত্যাৱশ্যকীয় ঔষধ) বা ৰপ্তানিৰ অধীনত পৰা সামগ্ৰীসমূহৰ ওপৰত প্ৰযোজ্য নহয়. এই কৰ উত্পাদনকাৰী, ডিলাৰ আৰু বিতৰণকাৰীৰ পৰা অন্তিম উপভুক্তালৈকে যোগান শৃংখলাৰ সকলো স্তৰতে আৰোপ কৰা হয়.
মূল্য সংযোজিত কৰ হৈছে এবিধ কৰ যাক ৰাজ্য চৰকাৰৰ বিচাৰ-বিবেচনাত ধাৰ্য্য কৰা হয়, আৰু যেতিয়া ইয়াক ঘোষণা কৰা হৈছিল তেতিয়া সকলো ৰাজ্যই ইয়াক প্ৰয়োগিত কৰা নাছিল. ৰাজ্যত বিক্ৰী হোৱা বিভিন্ন সামগ্ৰীৰ ওপৰত কৰ ধাৰ্য্য কৰা হয়, আৰু ৰাজ্যখনে নিজে কৰ নিৰ্ধাৰণ কৰে. উদাহৰণস্বৰূপে, গুজৰাটত, চৰকাৰে সকলো সামগ্ৰীৰ তালিকা নামৰ বিভিন্ন শ্ৰেণীত বিভক্ত কৰে. 3টা সময়সূচী আছে, আৰু প্ৰতিখন সময়সূচীৰ নিজস্ব ভেট শতাংশ আছে. অনুসূচী 3-ৰ বাবে ভেট হৈছে 1%, অনুসূচী 2-ৰ বাবে, ভেট হৈছে 5%; আৰু এনেদৰে আগবাঢ়িছে. কোনো শ্ৰেণীত বৰ্গীকৰণ নোহোৱা সামগ্ৰীৰ ভেট 15% হ'ব.
d) কাষ্টম ড্যুটি আৰু অক্ট্ৰই:
যেতিয়া আপুনি কোনো বস্তু কিনে আৰু সেইটো আন এখন দেশৰ পৰা আমদানি কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেতিয়া ইয়াৰ ওপৰত কৰ আৰোপ ক. ই ভূমি, সাগৰ বা বায়ু মাধ্যমেৰে অহা সকলো সামগ্ৰীৰ ওপৰত আৰোপিত হয়. যদি আপুনি আন দেশত কিনা সামগ্ৰী ভাৰতলৈ আনে তেতিয়াও, সেইবোৰৰ ওপৰত সীমা শুল্ক আৰোপ কৰিব পাৰি. সীমা শুল্কৰ উদ্দেশ্য হৈছে দেশত প্ৰবেশ কৰা সকলো সামগ্ৰীত কৰ ধাৰ্য্য কৰা আৰু পৰিশোধ কৰাটো নিশ্চিত কৰা. সীমা শুল্কই যি দৰে নিশ্চিত কৰে যে অন্য দেশৰ বাবে হোৱা সামগ্ৰীৰ ওপৰত কৰ আৰোপিত হৈছে, দ্বাৰদেয় শুল্ক এইটো নিশ্চিত কৰিবৰ বাবে যে ভাৰতৰ ভিতৰতে ৰাজ্যৰ সীমা অতিক্ৰম কৰা সামগ্ৰীসমূহ সঠিকভাৱে কৰ আৰোপিত. ইয়াক ৰাজ্য চৰকাৰে আৰোপ কৰে আৰু সীমা শুল্কই কাম কৰাৰ দৰেই কাম কৰে.
ঙ) আবকাৰী শুল্ক:
এইটো এনে এক কৰ যিটো ভাৰতত নিৰ্মিত বা উত্পাদিত সকলো সামগ্ৰীৰ ওপৰত ধাৰ্য্য কৰা হয়. ই কাষ্টম শুল্কৰ পৰা পৃথক কাৰণ ই কেৱল ভাৰতত উত্পাদিত বস্তুৰ ওপৰতহে প্ৰয়োগ হয় আৰু ইয়াক কোৱা হয় কেন্দ্ৰীয় মূল্য সংযোজিত কৰ. এই কৰবিধ চৰকাৰে সামগ্ৰীৰ উত্পাদনকাৰীৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰে. ইয়াক সেই সমূহ সংস্থানৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰিব পাৰি যি উত্পাদিত সামগ্ৰী প্ৰাপ্ত কৰে আৰু উত্পাদনকাৰীৰ পৰা নিজলৈ সৰবৰাহ কৰিবৰ বাবে ব্যক্তি নিযুক্ত কৰে.
কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰণ কৰা কেন্দ্ৰীয় আবকাৰী উত্পাদন নিয়মে পৰামৰ্শ দিয়ে যে প্ৰত্যেক ব্যক্তি যি 'উত্পাদন শুল্ক'যোগ্য সামগ্ৰী বা উত্পাদনকাৰী বা যি কোনো এক গোদামত এনে সামগ্ৰী. এই নিয়মৰ অধীনত, কোনো আবকাৰী শুল্ক যোগ্য সামগ্ৰী, যাৰ ওপৰত কোনো শুল্ক পৰিশোধযোগ্য, সেইবোৰক শুল্ক পৰিশোধ নকৰাকৈ কোনো স্থানৰ পৰা স্থানান্তৰিত কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া নহয় য'ত সেইবোৰ উত্পাদন বা নিৰ্মাণ কৰা হয়.
